زود انزالی چیست و چگونه می توان آن را درمان کرد؟

زود انزالی زمانی اتفاق می افتد که انزال یا همان فرآیند خارج شدن منی در حین ارگاسم از آلت تناسلی خیلی سریع انجام شود، به خصوص اگر شما و همسرتان بخواهید به رابطه جنسی ادامه دهید. انزال زودرس می تواند منجر به ناامیدی و اضطراب در میان زوجین شود، زیرا ممکن است کمتر از آنچه که می خواهند، رابطه جنسی داشته باشند. در این مقاله از مجله وطن دراگ ما راه هایی را برای درمان آن بیان کردیم، پس همراه ما باشید.

زود انزالی چیست؟

افرادی که انزال زودرس را تجربه می کنند، قبل یا مستقیماً بعد از دخول به ارگاسم می رسند و معمولاً نمی توانند انزال را به تأخیر بیندازند. برای تشخیص زود انزالی سه معیار اصلی وجود دارد که عبارت است از:

• شما بیش از ۳ بار از هر ۴ بار رابطه جنسی کمتر از یک دقیقه انزال می کنید، در صورتی که می خواهید بیشتر ادامه داشته باشد.
• شما بیش از ۶ ماه زود انزالی داشته اید و در مورد آن احساس اضطراب یا ناامیدی می کنید، تا جایی که بر زندگی روزمره یا سلامت شما تأثیر گذاشته است.
• انزال زودرس شما دلیل خارجی آشکاری مانند اختلال روانی، عوارض جانبی مصرف یک دارو یا منبع اصلی استرس در زندگی شما مانند جدایی یا فشار در محل کار ندارد.

زود انزالی نسبتاً رایج است. طبق یک مطالعه، حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد از مردان فعال در رابطه جنسی، آن را تجربه می کنند و نمی توان مقدار دقیقی از آن را بیان کرد. به این دلیل که رابطه بین زمان انزال و رضایت جنسی، اغلب به شخص و شریک زندگی او بستگی دارد.

چه عواملی میتوانند در زود انزالی دخالت داشته باشند؟

دقیقاً مشخص نیست که چه عواملی باعث انزال زودرس می شود، اما اتفاق نظر کلی این است که اغلب می تواند به دلیل وضعیت روانی باشد.

چهار منبع اصلی زود انزالی شامل موارد زیر است:

اولیه: این مورد زمانی اتفاق می افتد که به بلوغ جنسی رسیده باشید و شامل موارد زیر است:

• ناشی از تجارب مکرر است که شما را مجبور به انزال سریع کرده است.
• محیط روانی که در آن بزرگ شده‌اید.
• تجربیات جنسی که به شما آسیب وارد کرده است.

ثانویه: این اتفاق پس از مدتی که از نظر جنسی فعال بوده اید، رخ می دهد. این مورد ناشی از شرایط پزشکی مانند دیابت، فشار خون بالا، تیروئید، اثرات الکل و مصرف داروهای خاصی است.

متغیر طبیعی: این مورد زمانی است که متوجه می شوید زودتر از حالت عادی انزال می کنید. که ممکن است به دلیل تغییر در زندگی جنسی شما یا حتی به دلیل ویژگی های یک برخورد جنسی باشد.

موضوعی: این زمانی است که شما در مدت زمانی معمولی (حدود ۳ دقیقه یا بیشتر پس از شروع رابطه جنسی) انزال می کنید و هیچ بیماری زمینه ای ندارید، اما احساس می کنید که شما یا شریک زندگی تان رضایت کافی ندارید.

افسردگی، اضطراب، احساس گناه، مسائل مربوط به رابطه، عدم اعتماد به نفس و سابقه ضربه جنسی همگی می توانند در ایجاد انزال زودرس نقش داشته باشند.

همچنین برخی از مسائل پزشکی نیز می توانند باعث این وضعیت شوند، از جمله:

• کاهش سطح سروتونین
• سطوح غیر معمول هورمون
• التهاب یا عفونت در مجرای ادرار یا پروستات

انواع درمان انزال زودرس

 

محصولات موضعی:

دستمال مرطوب های مخصوص

این دستمال مرطوب حاوی بنزوکائین یا بی حس کننده موضعی است که کانال های سدیمی را که باعث ایجاد حس در آلت تناسلی می شوند را کاهش می دهد. حتما قبل از استفاده از این دستمال مرطوب بنزوکائین با پزشک خود مشورت کنید، زیرا بی حسی موضعی می تواند عوارض جانبی جدی تری در افراد خاص ایجاد کند.

ژل ها و کرم های موضعی

مانند دستمال مرطوب، بسیاری از کرم‌های موضعی بدون نسخه حاوی یک عامل بی‌حس‌کننده هستند که می‌توانند با کاهش حس و به تأخیر انداختن انزال، انزال زودرس را درمان کنند. کرم را ۱۰ تا ۱۵ دقیقه قبل از رابطه جنسی روی آلت تناسلی خود بمالید تا بیشترین تأثیر را داشته باشد.

اگرچه کرم‌های بی‌حس کننده معمولاً بدون عوارض جانبی هستند، اما می‌توانند باعث ایجاد موارد زیر شوند:

• درد خفیف در آلت تناسلی
• احساس سوزش خفیف در آلت تناسلی
• کاهش میل جنسی
• از دست دادن موقت حساسیت

با پزشک خود در مورد مصرف کرم موضعی مناسب مشورت کنید.

اسپری لیدوکائین

مانند کرم های موضعی، اسپری لیدوکائین می تواند با حساسیت زدایی آلت تناسلی و کاهش حساسیت، به درمان انزال زودرس کمک کند. برای بهترین نتیجه سعی کنید حدود ۱۵ دقیقه قبل از رابطه جنسی از اسپری استفاده کنید. عوارض جانبی بالقوه شناخته شده شامل از دست دادن حساسیت موقت و برخی مشکلات در حفظ نعوظ قبل از مقاربت است.

کاندوم های تأخیری

به طور کلی، کاندوم می تواند حساسیت را کاهش دهد و شما را از انزال زودهنگام باز دارد. اما کاندوم‌هایی نیز وجود دارد که یا از مواد لاتکس ضخیم‌تر ساخته شده‌اند یا حاوی یک عامل بی‌حس‌کننده برای به تأخیر انداختن اوج رابطه جنسی هستند.

مکمل ها:

مکمل های روی

روی نه تنها از ایمنی بدن و رشد سلولی حمایت می کند، بلکه این ماده معدنی ضروری ممکن است با تولید تستوسترون نیز در برخی موارد به درمان انزال زودرس کمک کند. دوز توصیه شده ۲۲۰ میلی گرم سولفات روی، دو بار در روز، طی مصرف ۱ تا ۴ ماه است. اما مهم است که بدانید، مصرف بیشتر همیشه بهترین نیست، به خصوص مصرف مکمل ها. مصرف بیش از حد روی ممکن است باعث:

• حالت تهوع
• استفراغ
• اسهال
• آسیب کلیه و معده
• طعم فلزی در دهان

مکمل‌های روی فقط باید همراه با ارزیابی پزشک در نظر گرفته شوند تا ببینند سطح روی شما خیلی پایین است یا خیر. اگر مقدار کافی روی را در رژیم غذایی خود دریافت می کنید، مصرف مکمل آن لازم نیست.

داروی گیاهی آیورودا

آیورودا برای سیستم درمانی سنتی هند است و زمانی که به شکل کپسول دو بار در روز با آب ولرم مصرف شود، انزال زودرس و اختلال نعوظ را درمان می کند.

عوارض جانبی شناخته شده آن عبارتند از:

• دل درد
• سرگیجه
• درد خفیف
• کاهش میل جنسی

داروهای گیاهی چینی

یک دوز هفتگی یا روزانه از داروهای گیاهی چینی ممکن است انزال زودرس را با تقویت قوای جنسی و بهبود انرژی درمان کند.

عوارض جانبی بالقوه شناخته شده آن عبارتند از:

• دل درد
• سرگیجه
• درد خفیف

قبل از افزودن هر گونه گیاه دارویی یا مکمل اضافی به رژیم غذایی خود با یک متخصص مشورت کنید. آنها ممکن است بر سایر داروهایی که مصرف می کنید تأثیر بگذارند و برای همه توصیه نمی شود.

درمان های خانگی

 

تکنیک مکث – فشار دادن

هنگامی که احساس کردید برای انزال آماده هستید، متوقف شوید و انتهای آلت تناسلی خود را فشار دهید. فشار را برای چند ثانیه نگه دارید تا زمانی که دیگر نخواهید به اوج برسید. این روند را تا جایی که لازم است تکرار کنید. در نهایت، ممکن است بتوانید بدون کمک، انزال را به تأخیر بیندازید.

تکنیک توقف – شروع

تکنیک توقف – شروع، که به عنوان کنترل ارگاسم هم شناخته می شود، می تواند با جلب لذت به تأخیر انداختن اوج کمک کند. زمانی که میل به انزال دارید، فعالیت جنسی را به طور کامل متوقف کنید. سپس هنگامی که کمتر برانگیخته شدید، به آرامی دوباره شروع به فعالیت جنسی کنید. این فرآیند را تا جایی که لازم است تکرار کنید تا به شما در مدیریت انزال کمک کند.

تمرینات لگن

تقویت عضلات کف لگن می تواند تأثیر زیادی بر مدت زمانی که طول می کشد تا به اوج برسید، داشته باشد.

یک مطالعه نشان داده است که ورزش‌های کف لگن می‌تواند به مردانی که مادام‌العمر با انزال زودرس دست و پنجه نرم می‌کنند، کمک کند تا فرآیند انزالی خود را مدیریت کنند و زمان لازم برای رسیدن به اوج را افزایش دهند. برای انجام تمرینات کف لگن:

• با توقف در اواسط جریان ادرار کردن یا سفت کردن ماهیچه هایی که مانع از دفع گاز می شوند، عضلات مناسب را پیدا کنید.
• در حالی که دراز کشیده اید، عضلات کف لگن خود را به مدت ۳ ثانیه منقبض کنید و سپس به مدت ۳ ثانیه استراحت دهید. این کار را حداقل ۱۰ بار پشت سر هم و ۳ بار در روز انجام دهید.
• با قوی‌تر شدن ماهیچه‌ها، به تدریج تعداد ثانیه‌ها را افزایش دهید. سپس پوزیشن های جدیدی مانند ایستادن، راه رفتن یا نشستن را امتحان کنید.
• نفس کشیدن را فراموش نکنید و به یاد داشته باشید که فقط باید بر روی عضلات کف لگن خود تمرکز کنید. در نتیجه شکم، ران یا باسن خود را سفت نکنید.

خودارضایی

خودارضایی یک یا دو ساعت قبل از فعالیت جنسی ممکن است به تاخیر در انزال در حین دخول کمک کند. این ترشح جنسی باید نیاز شما را به اوج گرفتن سریع کاهش دهد.

برای مدتی از رابطه جنسی خودداری کنید.

تمرکز بر انواع دیگر فعالیت های جنسی به جای مقاربت ممکن است به کاهش فشار از روی شما کمک کند. دخول تنها راه رسیدن به رضایت جنسی نیست. به راه های دیگری فکر کنید که شما و شریک زندگیتان می توانید احساس لذت داشته باشید و باعث ناراحتی یا ناامیدی هیچ یک از شما نشود.

سوالات متداول در مورد انزال زودرس

آیا انزال زودرس می تواند منجر به اختلال نعوظ شود؟

هیچ مطالعه ای وجود ندارد که نشان دهد انزال زودرس می تواند مستقیماً باعث اختلال نعوظ  شود. اما این دو بیماری در برخی از علل مشابه، مانند استرس، ضربه، یا شرایط پزشکی زمینه ای مشترک هستند. اختلال نعوظ یک وضعیت پزشکی است که می‌توان آن را تشخیص داد و درمان کرد، زود انزالی اغلب روان‌شناختی است و ممکن است با توجه به عوامل استرس‌زا یا سایر شرایط سلامتی برطرف گردد. اختلال نعوظ ممکن است حتی پس از رفع علل روانی ادامه یابد.

آیا انزال زودرس می تواند باعث بارداری شود؟

هر نوع رابطه جنسی بدون روش های جلوگیری و انزال از آلت تناسلی به واژن می تواند باعث بارداری شود. این بدان معنا نیست که هر انزالی می تواند باعث بارداری شود. بسیاری از عوامل دیگری نیز بر توانایی فرد برای باردار شدن نیز تأثیر می‌گذارند، مانند:

• سن فرد
• آن شخص چند تخمک دارد یا چقدر سالم است؟
• آیا فرد در چرخه تخمک گذاری خود قرار دارد؟
• آیا اسپرم به تخمک می رسد تا آن را بارور کند؟
• آیا اسپرم به اندازه کافی فراوان یا سالم است که در وهله اول به تخمک برسد؟
• آیا فرد دارای شرایطی است که باردار شدن یا حمل جنین را تا پایان فرآیند دشوار کند، مانند فیبروم رحم یا رحم قلبی شکل؟

منبع: وب سایت healthline.com