بیماری پوست مرغی یک بیماری شایع پوستی

ممکن است سردی هوا، خشکی و اصلاح پوست باعث برجستگی و دون دون شدن آن در قسمت های مختلفی از بدن از جمله بازوها، باسن، ران و حتی صورت شود، که به آن بیماری پوست مرغی می گویند. این بیماری بی خطر بوده و تنها هدف آن گرفتن زیبایی پوست شماست. برای آشنایی بیشتر با این بیماری، علائم و راه های درمان آن با ما در این مقاله از مجله وطن دراگ همراه باشید.

بیماری پوست مرغی چیست؟

بیماری پوست مرغی یا کراتوز پیلاریس یک بیماری پوستی شایع و غیر مسری است که باعث ایجاد تکه هایی از برجستگی های زبر روی پوست می شود. این برجستگی ها یا جوش های ریز در واقع سلول های مرده پوست هستند که فولیکول های مو را مسدود می کنند و گاهی اوقات به رنگ قرمز یا قهوه ای ظاهر می شوند. این وضعیت در ماه های زمستان که پوست تمایل به خشک شدن دارد بدتر شده و ممکن است در دوران بارداری تشدید شود.

علائم بیماری پوست مرغی چیست؟

بارزترین علامت بیماری پوست مرغی ظاهر آن است که به شکل برجستگی های قابل مشاهده شبیه برآمدگی های پوست مرغ کنده شده روی پوست ظاهر می شوند. این برجستگی ها می توانند در هر جایی از پوست که فولیکول های مو وجود دارند ظاهر شوند، بنابراین هرگز در کف پا یا کف دست شما ایجاد نمی شوند. کراتوز پیلاریس معمولا در قسمت بالایی بازوها و ران ها دیده می شود و بیش از حد، می تواند تا ساعد و ساق پا گسترش یابد.

سایر علائم مرتبط با آن عبارتند از:

• صورتی یا قرمزی خفیف در اطراف برجستگی ها
• پوست خارش دار و تحریک پذیر
• پوست خشک
• برجستگی هایی که شبیه کاغذ سنباده هستند.
• برجستگی هایی که بسته به رنگ پوست می توانند در رنگ های مختلف سفید، قرمز، صورتی، قهوه ای یا سیاه ظاهر شوند.

چه افرادی می توانند به کراتوز پیلاریس مبتلا شوند؟

هر کسی می تواند مستعد ابتلا به این بیماری پوستی باشد، اما این بیماری در کودکان و نوجوانان شایع است. بیماری پوست مرغی اغلب در اواخر دوران نوزادی یا در دوران نوجوانی شروع می شود و معمولاً در اواسط دهه ۲۰ سالگی برطرف می شود. همچنین این بیماری در افرادی که دارای موارد زیر هستند رایج تر است:

• پوست خشک
• پوست روشن
• اگزما
• ایکتیوز (ایکتیوزیس به گروهی از بیماری های ژنتیکی گفته می شود که باعث خشک شدن و پوسته پوسته شدن غیر عادی پوست می گردند.)
• تب یونجه (واکنش آلرژیک)
• چاقی

از سوی دیگر تغییرات هورمونی می تواند باعث شعله ور شدن در دوران بارداری و دوران بلوغ شود.

نحوه تشخیص کراتوز پیلاریس

 

بیماری پوست مرغی بر اساس تاریخچه پزشکی و معاینه فیزیکی تشخیص داده می شود و هیچ آزمایش رسمی برای تأیید تشخیص وجود ندارد. یک متخصص پوست معمولاً می تواند تشخیص را فقط با نگاه کردن به ناحیه آسیب دیده تأیید کند.

روش های درمان پوست مرغی

هیچ درمان شناخته شده ای برای بیماری پوست مرغی وجود ندارد و معمولاً با افزایش سن خود به خود برطرف شده و ممکن است ماهها طول بکشد. از سوی دیگر درمان‌هایی وجود دارد که می‌توانید برای کاهش ظاهر آن امتحان کنید، اما کراتوز پیلاریس معمولاً به درمان مقاوم است.

متخصص پوست شما ممکن است یک درمان مرطوب کننده را برای تسکین خارش، خشکی و بهبود ظاهر پوست در اثر بثورات کراتوز توصیه کند. بسیاری از این کرم های موضعی بدون نسخه و تجویزی می توانند سلول های مرده پوست را از بین ببرند یا از مسدود شدن فولیکول های مو جلوگیری کنند.

دو ماده رایج در درمان های مرطوب کننده، اوره و اسید لاکتیک هستند که با هم به شل شدن، حذف سلول های مرده و نرم شدن پوست خشک کمک می کنند. با این حال مراقب مواد تشکیل دهنده این کرم ها باشید و قبل از استفاده با پزشک مشورت کنید. برخی از کرم های موضعی تجویزی حاوی اسیدهایی هستند که ممکن است عوارض جانبی منفی ایجاد کنند، از جمله:

• سرخی
• حس نیش زدگی
• تحریک
• خشکی

سایر روش های درمانی که ممکن است متخصص پوست پیشنهاد کند عبارتند از:

• میکرودرم ابریژن (یک درمان لایه برداری شدید)
• لایه برداری شیمیایی
• کرم های رتینول

همچنین برخی از گزینه های درمانی تجربی مانند درمان فوتوپنوماتیک و درمان لیزر عروقی در دسترس هستند.

آیا می توان از کراتوز پیلاریس پیشگیری کرد؟

کراتوز پیلاریس قابل پیشگیری نیست. اما پیروی از یک روال ملایم مراقبت از پوست می تواند به جلوگیری از شعله ور شدن بیماری و به حداقل رساندن ظاهر آن کمک کند. به عنوان مثال، با استفاده از کرم یا پماد بدون روغن برای مرطوب کردن پوست می توان از مسدود شدن منافذی که به کراتوز پیلاریس کمک می کند، جلوگیری کرد.

درمان های خانگی کراتوز پیلاریس

 

اگرچه این بیماری قابل درمان نیست، اما درمان‌های خودمراقبتی می‌توانند به حداقل رساندن برآمدگی، خارش و تحریک کمک کنند. از تکنیک هایی که می توانید برای درمان آن در خانه امتحان کنید می توان به موارد زیر اشاره کرد:

حمام آب گرم بگیرید: حمام های کوتاه و گرم می تواند به باز کردن و شل شدن منافذ پوست کمک کند. مهم است که زمان خود را در حمام محدود کنید، زیرا زمان شستشوی طولانی تر می تواند روغن های طبیعی بدن را از بین ببرد.

لایه برداری: لایه برداری روزانه می تواند به بهبود ظاهر پوست کمک کند. متخصصان پوست توصیه می کنند پوست مرده را به آرامی با استفاده از لیف یا سنگ پا از بین ببرید.

از لوسیون آبرسان استفاده کنید: لوسیون های حاوی آلفا هیدروکسی اسید مانند اسیدهای لاکتیک می توانند علاوه بر هیدارته کردن پوست خشک، به گردش سلولی کمک کنند. مانند گلیسیرین که می تواند برجستگی ها را نرم کند، در حالی که گلاب التهاب پوست را تسکین می دهد.

از پوشیدن لباس های تنگ اجتناب کنید: پوشیدن لباس های تنگ می تواند باعث اصطکاک و تحریک پوست شود.

از مرطوب‌کننده‌ها استفاده کنید: مرطوب‌کننده‌ها می‌توانند علاوه بر حفظ رطوبت پوست شما، از تشدید خارش آن جلوگیری کند.

در آخر

بیماری پوست مرغی یک بیماری پوستی خوش خیم است که در آن علاوه بر مسدود شدن کراتین موهای بدن در منافذ باز پوست، باز شدن فولیکول های موهای در حال رشد را مسدود می کند. در نتیجه، برجستگی های کوچکی در جایی که مو باید رشد کند ایجاد می شوند.

علت دقیق تجمع کراتین ناشناخته است، اما پزشکان فکر می کنند ممکن است با بیماری های پوستی مانند درماتیت آتوپیک و بیماری های ژنتیکی مرتبط باشد.

معمولاً این بیماری افراد را در سنین پایین تحت تأثیر قرار می دهد. در حالی که هیچ درمانی برای آن وجود ندارد، اما تا زمانی که به ۳۰ سالگی برسید، ممکن است خود به خود از بین برود.

روش های خاصی می توانند به شما در مدیریت آن کمک کنند. با یک متخصص پوست همکاری کنید تا بهترین راه های درمان آن را بیابید.

منبع: وب سایت healthline.com